EKOmuzeum Ziemi Przecławskiej

Pałac Szaszkiewiczów w Rzemieniu
Opis budowli

Elewacja południowa pałacu w Rzemieniu przed przebudową w 1907 roku. Na północ od XV-wiecznej wieży widnieje ogromny i ciężki pałac Szaszkiewiczów. Wzniesiony jest na miejscu stojącego tutaj wcześniej pawilonu ogrodowego. Pałac Rzemieński reprezentuje architekturę z przełomu XIX i XX wieku. Wzniesiony został w roku 1869 dla Gustawa Szaszkiewicza. Pierwotnie był budynkiem jednopiętrowym, pięcioosobowym, nakrytym dachem siodłowym. Rok 1931 przyniósł rozbudowę pałacu, którą przeprowadzono w oparciu o projekty Zygmunta Hendla. Pałac w Rzemieniu jest budynkiem murowanym, potynkowanym na zewnątrz jak i w środku. Budowla swoją fasadą zwrócona jest w stronę południową. Założona na planie prostokąta z dwoma skrzydłami dobudowanymi poprzecznie. Część środkowa pałacu posiada ryzalit z dostawionym portykiem na filarach, oraz tarasem na piętrze. Nad ryzalitem od strony południowej nadbudowane jest drugie piętro, natomiast nad skrzydłem zachodnim umieszczona jest mansarda. Całość budowli nakryta jest dachem dwuspadowym.  Południowa fasada pałacu Szaszkiewiczów podzielona jest gzymsem miedzykondygnacyjnym, natomiast dolny poziom ściany jest boniowany. Główne wejście do budynku znajduje się w ryzalicie środkowym tejże fasady. Drugie piętro głównej ściany budynku podzielone jest pilastrami niekanelowanymi bez kapiteli. Nad pilastrami występuje pas gładkiego fryzu i gzyms międzykondygnacyjny. Pozostałe elewacje pozbawione są charakterystycznych szczegółów.