EKOmuzeum Ziemi Przecławskiej

NEKROPOLIS .....miasto umarłych.....

Fragmenty artykułu autorstwa Józefy Krzak
zamieszczonego w gazecie Parafii Przecław „Assumtpta” nr 16 luty 2005 r.
 
Listopad to miesiąc, kiedy nasze myśli szczególnie kierujemy ku tym, co odeszli.
Odwiedzamy cmentarze, zapalamy znicze, pochylamy głowy nad ICH mogiłami.
Zaduma nad losem ludzi zmarłych towarzyszy człowiekowi od czasów prehistorycznych.
I od najdawniejszych czasów powstają cmentarze -  dla wszystkich  miejsca święte,
otaczane czcią ze względu na spoczywających tam zmarłych.

Z tego powodu każdy akt profanacji cmentarza budzi szczególny ból, niekiedy gniew.
Grupy młodych ludzi, często nietrzeźwych, niszczą nagrobki i krzyże cmentarne. 
Takich doniesień o zbezczeszczeniu tych szczególnych miejsc kultu,
jakimi są cmentarze w ciągu ostatnich kilkunastu lat spotykamy niestety coraz więcej.
 
Już od wieków wzywano do zachowania powagi
i czystości na cmentarzach, usuwania chwastów i śmieci,
sadzenia drzew i wznoszenia widocznych symboli religijnych.

Piękny zwyczaj tłumnego nawiedzania cmentarzy
w pierwszych dniach listopada wprawia w zdumienie cudzoziemców
goszczących w Polsce.
Groby przystrojone kwiatami i wiązankami
oraz płonącymi zniczami, stanowią wyraz naszej czci wobec zmarłych.
Wędrując alejkami do grobów, kryjących prochy naszych bliskich,
nie zapominajmy jednak, że najlepszym dowodem pamięci o tych,
których kochaliśmy, jest modlitwa.    
 
Wiele nekropolii posiada walor zabytku, m.in. Cmentarz Wileński na Rossie,
Łyczakowski we Lwowie, Rakowicki w Krakowie, czy Warszawskie Powązki. 
Miejsce wyjątkowe to:  Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie, 
cmentarz na Monte Cassino.
Istnieją miejsca szczególne dla wszystkich chrześcijan:
Grób Pana Jezusa w Jerozolimie, katakumby pierwszych chrześcijan, 
groby papieskie pod rzymską Bazyliką Św. Piotra.
 
Nam bliskie są Cmentarze Parafialne, gdzie spoczywają nasi Bliscy, Krewni, Znajomi ….
 
Takich cmentarzy parafialnych z wieloma zabytkowymi
i zniszczonymi przez czas nagrobkami i pochylonymi ku ziemi drewnianymi,
bądź metalowymi krzyżami w całej Polsce znajdziemy wiele.
Może warto zainteresować się tym problemem i uchronić je przed całkowitym zniszczeniem.

Te zniszczone nagrobki o nieczytelnych czasami tabliczkach z nazwiskami
kryją niekiedy prochy ludzi zasłużonych dla danej parafii,
czy miejscowości, kryją ciekawą historię zdarzeń ludzkich .....

Nie trzeba ogromnych nakładów finansowych,
wystarczy tylko chęć i dobra wola Księży Proboszczów
i Parafian, by zachować dla potomnych te dzieła sztuki kamieniarskiej,
kowalskiej, by odnowić drewniane krzyże.

Te drewniane krzyże najszybciej poddają się niszczycielskim działaniom warunków atmosferycznych,
ale wprowadzają one niepowtarzalny urok i nastrój w pejzaż wiejskich cmentarzy,
czego nam coraz bardziej brakuje wśród muro-wanych betonowych grobowców.

CZY POTRAFIMY ZACHOWAĆ TO PRZEMIJAJĄCE PIĘKNO DLA PRZYSZŁYCH POKOLEŃ ?

POTOMNI CENIĆ NAS BĘDĄ ZA TO, CO DLA PRZYSZŁYCH POKOLEŃ ZACHOWAMY Z KULTURY PRZODKÓW . . .

« poprzednia		następna »